Alles weer normaal en dat doet zeer!
De afgelopen twee jaar was onze wereld klein.
Onze sociale contacten waren heel beperkt en veel activiteiten en bijeenkomsten vielen weg.
Nu “mag” alles weer en keren we terug naar “normaal”.
De afgelopen jaren heb ik natuurlijk veel gesproken met mensen in rouw en wat de corona-tijd met hen deed. Je zou denken dat nu alles weer normaal wordt en alles weer lijkt te worden zoals vanouds, dit een opluchting is voor iedereen. Ook voor degenen die een verlies hebben geleden in corona-tijd.
Maar normaal kan ook zó zeer doen!
Iemand die mij zeer lief is verloor vlak voor de eerste lockdown plotseling haar man.
En toen kwam daar de lockdown. Alle normale sociale contacten vielen weg, gedurende 2 jaar.
Geen kerkbezoek, geen verjaardagen of andere feestelijke bijeenkomsten. Ze was alleen met haar rouw, omringd door een handjevol liefdevolle mensen om haar heen. En dat was goed.
Maar nu alles weer teruggaat naar normaal, kost dit haar moeite en doet haar zeer.
Terug naar de kerk, waar alle stoelen weer staan zoals toen haar man nog leefde.
Waar ze nu de confrontatie moet aangaan van de lege plek naast haar.
Een uitnodiging voor een feestje, waar ze nu voor het eerst alleen heen moet.
Zelf een verjaardag vieren, waar de lege plaats zó prominent aanwezig is.
Wat het nóg lastiger maakt is dat haar verlies voor buitenstaanders “alweer 2 jaar geleden is”.
En dat daardoor niet iedereen er oog voor heeft hoe zwaar dit nu voor haar is.
“Het lijkt alsof ik weer zoveel stappen terug doe” vertelde ze mij.
Toch weten we allebei dat ze de afgelopen twee jaar zelf ook sterker mocht worden.
Door de relatief weinige sociale verplichtingen had ze tijd voor haar rouw en gaf dat ook een bepaalde rust.
Maar nu moet ze het leven in al haar volheid tegemoet treden en dat doet zeer.
Herken je dit?
Hoe heb jij de afgelopen twee jaar ervaren als je in rouw bent?
Praat erover met de mensen om je heen die je lief zijn. Je hoeft niet altijd sterk te zijn, het is goed om je gevoelens te delen.
Je bent ook altijd van harte welkom op de Deeltijd-inloopavonden (zie Facebook pagina: Deeltijd – aandacht voor jouw verlies) zodat je hierover kunt spreken met lotgenoten.
En als je zelf mensen kent die een verlies hebben geleden; luister dan naar hen.
Steeds opnieuw.