Plakje ontbijtkoek zonder boter?

Het is rond koffietijd als ik aanbel bij de familie.
“Goedemorgen Corine, fijn dat je er weer bent! Kopje koffie, plakje ontbijtkoek zonder boter?
Want boter wil je niet hè? Kijk je gelijk even bij mijn man of alles nog goed gaat? Hij kan toch wel tot de uitvaart hier thuis blijven?”

Eigenlijk is deze ontvangst tekenend voor onze uitvaartbegeleiding.
Na een dag voelt het voor de familie al zó vertrouwd dat ik kom.
Inmiddels weet deze mevrouw dat ik een plakje ontbijtkoek lekker vindt, maar dat ik er geen boter op hoef. Iedere dag kom ik langs en iedere dag krijg ik koffie met ontbijtkoek aangeboden.

Mijnheer is thuis opgebaard, zijn vrouw en kinderen vinden dat ontzettend fijn.
Mevrouw heeft al gelijk aangegeven dat ze het heel fijn en belangrijk vindt dat haar man tot op de dag van de uitvaart ook thuis blijft. En daar doen we natuurlijk ons uiterste best voor.
Omdat de uitvaart wat later is gepland dan “normaal”, maakt mevrouw zich zorgen of haar man wel op het opbaarbed kan blijven tot die tijd.
Ik stel haar gerust en vertel haar dat we mijnheer – als het écht nodig zou zijn – in de kist zullen leggen. Maar dat de kist écht tot de dag van de uitvaart ook thuis kan blijven staan op een koeling.
Mevrouw is ontzettend opgelucht als ik dit haar vertel.

Eigenlijk kan thuis opbaren altijd wel. Hetzij in een aparte (slaap)kamer, maar als dat niet kan is het ook altijd mogelijk in de huiskamer. Wij zorgen voor kamerschermen, zo kan er altijd wel een gedeelte van de kamer worden afgeschermd en worden gebruikt om iemand thuis op te baren. Dat kan in de kist of op bed. Onze ervaring is dat het opbaren op bed heel toegankelijk is, zeker als er ook (jongere) kinderen bij betrokken zijn.

Iedere dag kom ik langs om te controleren of het goed gaat met de opbaring.
Tegelijkertijd is dat ook een moment van ontmoeting. Tijdens het koffiedrinken worden er veel verhalen met mij gedeeld, heel bijzonder hoe snel er een band ontstaat.
Gedurende de week ben ik even onderdeel van dit gezin.
Ondertussen schrijf ik thuis aan de afscheidsdienst, nu ik hen steeds beter leer kennen is het makkelijker om de juiste woorden hiervoor te vinden.
Op de dag van de uitvaart word ik met een knuffel begroet door mevrouw.
“O Corine, ik droomde vannacht dat je er vandoor ging en dat alles vandaag in de soep liep!”
We lachen er samen om. “Ik ga er helemaal niet vandoor hoor, heel de dag blijf ik bij jullie!”
En zo gaan we samen deze dag in en zorg ik samen met mijn collega voor een liefdevol afscheid.