Alle tijd

Hoe zorg ik ervoor dat families mijn begeleiding ook écht als persoonlijk en betrokken ervaren? Leidraad hierin is hoe ik zélf begeleid zou willen worden na het overlijden van een geliefde. Dat betekent dan voor mij als uitvaartverzorger dat ik het liefst kort na het overlijden naar de familie ga. Want juist zó kort na het overlijden is het goed om bij hen te zijn. Luisteren, een open hart voor de dingen die zij met mij delen. Dat eerste begin “zet de toon” voor het vervolg in die week.
Naast alle dingen die besproken moeten worden, maak ik álle tijd om ook gewoon eens samen een kop koffie te drinken. Om niet alleen maar over de “zakelijke dingen” met elkaar te praten en dan weer naar de volgende familie te rijden. Ik denk dat mensen het altijd aanvoelen als je haast hebt.

Heel bijzonder vind ik het vertrouwen dat mensen mij geven en de verhalen die worden gedeeld. Mooie, maar ook minder mooie dingen worden mij toevertrouwd. Juist dát zorgt er weer voor dat ik de onuitgesproken behoeftes beter kan aanvoelen en (als dat aan de orde is) een afscheidsbijeenkomst kan leiden en daarbij de juiste woorden kan treffen.

Voor mij is dit de enige manier waarop ik betrokken en zorgzame begeleiding kan én wil bieden.
En uit de ervaringen die families later weer delen op mijn website, blijkt dat dit een goede keuze is.